18. Origin. To jeszcze nie koniec.

Tytuł: Origin org. Origin

Autor: Jennifer L. Armentrout

Wydawnictwo: Filia

Rok wydania: 2015

Liczba stron: 458

Rozczarowanie Daemona sięga zenitu gdy dowiaduje się, że Katy nie ma w Mount Weather.  Teraz najważniejszym celem jest odnalezienie jej. Co stanie się z tymi, którzy staną mu na drodze? Co jest gotowy zrobić Daemon jeśli w grę wchodzi ocalenie swojej miłości? Któż to wie... 

Aby przeżyć Katy musi się przystosować. Nic więcej jej nie pozostało jak czekać i zbierać informacje. Ale co ma o tym wszystkim myśleć? Nie wszystkie słowa Dedalusa wydają się być szalone. Jeśli tak...Kto jest prawdziwym wrogiem? Ludzie? Luksjanie? Dedalus? Wielka niewiadom?

Co czeka naszych zakochanych? Kto okaże się największym złem? Co w obliczu prawdy wybiorą Katy i Daemon? Odpowiedzi nie zna nikt..

Po przeczytaniu pierwszego zdania szlak mnie trafił. Ona znowu marudzi! Jak można być takim marudnym i cały czas użalać się nad sobą. No co jest z Tobą nie tak Katy? Przysięgam, że naprawdę miałam ochotę ją udusić. Na szczęście w dalszej części ogarnęła i zaimponowała nawet swoją postawą. Wróciła do starej, dobrej, upartej Katy. Daemon jak zwykle uparty bardziej niż wszyscy ludzi i Luksjanie razem wzięci. Niegrzeczny chłopiec stał się jeszcze bardziej niegrzeczny i buntowniczy. Istny rebel. To wszystko sprawiło, że jeszcze bardziej zyskał w moich oczach i stał się nad wyraz pociągający. Tak, właśnie to powiedziałam. No ale cóż..W tej części Katy i Daemon wiele przeszli. I nie było to takie ciągłe (mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi). Miało pazury. Oboje nie użalali się cały czas nad sobą i bardzo dobrze potrafili cieszyć się chwilą. Łączy się to jednocześnie z akcją w książce, która była wartka, wciągająca i bardzo zmienna. W żadnej z wcześniejszych części nie było takich zwrotów akcji. To niesamowite jak bohaterowie, których znamy mogą nas zaskoczyć. I to zdziwienie, smutek, żal, zaskoczenie i radość jednocześnie, kiedy nasz idealny plan legnie w gruzach i dzieje się zupełnie inaczej. W takich chwilach, gdy czytałam Origin moja wina wyglądała jakby ktoś specjalnie wytrącił z ręki najpyszniejszego rożka. Skok tu, skok tam i wszystko jest inaczej. W jednym momencie szczęście a na następnej stronie już ucieczka. To wszystko czyni książkę bardzo wciągającą. Słownictwo, składnia w książce jak we wcześniejszych jest poprawna, ale luźna. Dopasowana do stylu w jakim jest pisana. Zaczęłam od (dosłownie) początku książki więc i na zakończeniu skończę. O KSIĄŻKO NAD KSIĄŻKAMI jak można zrobić coś takiego i zakończyć w takim momencie. Okay. Trzyma w napięciu i to jest ogromny plus, ale...świadomość, że nie wiemy co jest dalej wyżera nam dziurę w głowie, w sercu, w żołądku. Przeżera nas jak wygłodniały zombie, który właśnie dostał świeży mózg. I tak się też czuję czekając na kolejną część, Jakby zombie wyżerał mi mózg.. A może to tylko początek roku szkolnego.